Om werknemers een computer belastingvrij te kunnen verstrekken, moet aannemelijk zijn dat het apparaat voor 90% of meer zakelijk wordt gebruikt. Voor een (mobiele) telefoon (communicatiemiddel) is 10% zakelijk gebruik al voldoende. Het spreekt voor zich dat veel gemakkelijker kan worden voldaan aan de bewijslast voor (mobiele) communicatiemiddelen dan aan die voor computers.
De Belastingdienst stelt dat een Ipad (of andere tablet) een computer is, tenminste als de diagonaal van het beeldscherm van het apparaat 7 inch (17,78 cm) of groter is. Rechtbank Haarlem was het daar eind 2012 mee eens, maar Hof Amsterdam heeft nu beslist dat een Ipad, naar haar mening, wel degelijk een communicatiemiddel is.
De Belastingdienst zal het daar hoogstwaarschijnlijk niet bij laten en de Hoge Raad om een oordeel vragen. Dat betreft dan overigens een achterhoedegevecht. Als het in het wetsvoorstel Belastingplan 2015 in het kader van de werkkostenregeling (WKR) vervatte noodzakelijkheidscriterium wordt ingevoerd, is het onderscheid tussen computers en communicatiemiddelen immers niet meer relevant. Zie daarvoor onze factsheet over de werkkostenregeling. Het is de bedoeling om het noodzakelijkheidscriterium ingaande 1 januari 2015 in de WKR toe te passen.
Het Hof overwoog dat de functies telefonie, sms, e-mail en internetgebruik op de Ipad in elk geval onder communicatie vallen. De omstandigheid dat het invoeren van langere teksten op de Ipad door middel van het op het touchscreen verschijnende toetsenbord mogelijk is, doet daar niet aan af omdat de invoer van dergelijke teksten op de Ipad aanmerkelijk moeilijker is dan op een desktop-PC of laptop. Wordt ongetwijfeld vervolgd bij de Hoge Raad.