De bedoeling is dat de Europese Unie (EU) één grote gemeenschappelijke markt is. Maar toch moeten ondernemers geregeld BTW afdragen in andere lidstaten.
Webwinkel
Bijvoorbeeld als je een webwinkel runt. Je ontvangt dan bestellingen uit de hele wereld. Je verkoopt immers niet voor niets via het “www”.
Voor zover dat de wereld buiten de EU betreft, heb je geen probleem. Je stuurt de goederen dan vrij van BTW de buitengrens van de EU over (het bewijs lever je met de documenten van de douane). De goederen worden in Nederland vrij van BTW gemaakt doordat je het 0%-tarief mag hanteren. De BTW op je inkopen mag je aftrekken.
Afstandsverkopen
Maar wat als je klant woont in een andere lidstaat van de EU, dan waar je onderneming is gevestigd. Dan moet je de BTW afdragen in de lidstaat waar je gevestigd bent, behalve wanneer je een zogeheten afstandsverkoop verricht.
Een afstandsverkoop is een levering van goederen:
- aan een niet-BTW-ondernemer (een particulier);
- die woont in een andere lidstaat van de EU;
- waarbij de goederen worden verzonden of vervoerd door of in opdracht van de leverende ondernemer.
Afstandsverkopen worden pas belast in het land waar de afnemer woont, wanneer het totaal van dergelijke leveringen in een jaar een per lidstaat vastgestelde drempel overschrijdt. Duitsland hanteert hiervoor een drempel van € 100.000; België van € 35.000. De drempels van de andere landen vind je hier (het gaat om de bedragen in de kolom “distance selling”).
Administratieve last
Het kan best voordelig zijn om de BTW in een ander land af te dragen. Diverse lidstaten hanteren immers lagere tarieven dan Nederland. De bedoeling van de regeling voor afstandsverkopen is ook om op het geleverde goed de BTW te laten drukken van de lidstaat waar de consumptie plaatsvindt.
Nadeel is echter dat je in de betreffende lidstaat als BTW-ondernemer moet worden geregistreerd. En dat je vervolgens daar aan je periodieke administratieve verplichtingen moet voldoen. Dat kan in het algemeen niet zonder de hulp van een adviseur in de betreffende lidstaat.
Simpeler
Dat moet allemaal simpeler (en dus goedkoper) kunnen. Dat vindt ook de EU. Daarom komt er, ingaande 2021 (is de verwachting), een systeem waarin de webwinkel alle BTW, ongeacht waar in de EU die is verschuldigd, afdraagt aan de fiscus van het land waar de webwinkel is gevestigd. De EU-lidstaten zorgen er vervolgens voor dat de BTW-opbrengst bij de lidstaat terecht komt. Dit wordt ook wel aangeduid als een One Stop Shop systeem. Daar bestaat op dit moment een mini versie van, voor bepaalde diensten aan particulieren.
Tot die tijd moet de regeling voor afstandsverkopen goed in de gaten worden gehouden door ondernemers die goederen leveren aan niet-ondernemers in andere lidstaten van de EU.