Een in België wonende werknemer van een Nederlandse B.V. werkte ook wel eens thuis. Hoofdregel voor de verdeling van de verzekeringsplicht van werknemers binnen de EU is dat een werknemer verzekerd is in het land waar hij woont. Als de werknemer echter uitsluitend in een ander land werkt, is hij verzekerd in het land waar hij werkt.
In geschil is de vraag of de omstandigheid dat de werknemer ook wel eens thuis werkte, betekende dat hij niet uitsluitend in Nederland werkte. Die vraag ligt bij de Hoge Raad. De Advocaat-Generaal is van mening dat in de concrete situatie van deze zaak het thuiswerk zodanig incidenteel is, dat de verzekeringsplicht in het werkland (Nederland) blijft.
Voornoemde zaak speelt onder de oude verordening waarmee binnen de EU de verzekeringsplicht wordt verdeeld. De bepalingen van de sinds 1 mei 2010 geldende nieuwe verordening wijken op dit terrein enigszins af. De verzekeringsplicht komt pas in het woonland te liggen wanneer substantieel in het woonland wordt gewerkt en met substantieel wordt bedoeld voor 25% of meer. Toch toont deze zaak weer aan dat het voor zowel werkgevers als werknemers zaak blijft om in grensoverschrijdende situaties kritisch te kijken naar de verzekeringsplicht.