Aan uit het buitenland afkomstige werknemers met een op de Nederlandse arbeidsmarkt schaarse specifieke deskundigheid mag een belastingvrije vergoeding worden betaald van 30% van hun totale beloning. Dit is een forfaitaire belastingvrije vergoeding voor hun extraterritoriale kosten; de extra kosten verbonden met hun tijdelijke verblijf in Nederland. Deze regeling is ook wel bekend als de 30%-regeling.
Sinds 2012 is aan deze regeling toegevoegd de voorwaarde dat de werknemer voorafgaand aan de start van het werken in Nederland niet mag hebben gewoond binnen 150 kilometer van de Nederlandse grens. Natuurlijk is aan de rechter de vraag voorgelegd of deze voorwaarde niet discriminerend is.
Op deze vraag heeft het Hof van Justitie van de EU onlangs beslist dat geen sprake is van discriminatie, behalve als blijkt dat de forfaitaire regeling systematisch aanleiding geeft tot duidelijke overcompensatie ten opzichte van de daadwerkelijk door de buitenlandse werknemer gemaakte kosten. Dit zal de Nederlandse rechter nu moeten onderzoeken.