Geregeld doen belastingrechters uitspraken in zaken waarvan de uitkomst vooraf vaststaat. Toch kunnen dergelijke uitspraken erg leerzaam zijn.
Loon
Het geschil, waarover de Rechtbank Noord-Holland beslist, betreft de vraag of de onregelmatigheidstoeslag die een beveiliger ontvangt, behoort tot zijn fiscale loon. De beveiliger ontvangt de toeslag omdat hij zijn werkzaamheden moet verrichten in de avonduren en in de weekenden. Aangezien de Wet op de loonbelasting bepaalt dat loon is “al hetgeen uit een dienstbetrekking … wordt genoten …” kan de rechtbank weinig anders dan beslissen dat ook de onregelmatigheidstoeslag tot het belastbare loon behoort. De toeslag wordt immers betaald voor de verrichte werkzaamheden en ziet niet op door de beveiliger gemaakte kosten.
Knelpunt
Het probleem zit er in deze zaak overigens ook niet zozeer in dat de onregelmatigheidstoeslag wordt belast. Het gaat er meer om dat de beveiliger in de financiële problemen komt doordat dit extra loon als gevolg heeft dat zijn inkomen hoger is dan hij verwacht. Daardoor moet hij niet alleen inkomstenbelasting bijbetalen, maar vervallen tevens rechten op toeslagen, waarvan het voorschot moet worden terugbetaald.
De Belastingidenst geeft tijdens de zitting aan begrip te hebben voor de schuldenproblematiek van belanghebbende. En ook de Rechtbank overweegt te begrijpen dat de problemen van belanghebbende worden veroorzaakt door diens schuldenproblematiek. Maar de wijze waarop de onregelmatigheidstoeslag moet worden belast, wordt daarmee niet anders.
Leerzaam
Wat is er dan zo leerzaam aan deze uitspraak? Enerzijds uiteraard de invulling van het loonbegrip in de loonbelasting. En anderzijds laat de uitspraak (nog maar eens) zien hoe mensen in de problemen komen doordat ze onvoldoende zicht hebben op hun financiële situatie, hetgeen voor een flink deel ook wordt veroorzaakt door de diverse (te) complexe regelingen en niet (voldoende) met elkaar communicerende instanties.