De Hoge Raad heeft gesproken en beslist dat een Ipad (hetzelfde geldt uiteraard voor een vergelijkbaar apparaat) voor de fiscaliteit wordt aangemerkt als een computer. De Hoge Raad volgt daarmee de Advocaat-Generaal, over wiens advies wij eerder al berichten in het artikel Ipad toch een computer. Over de procedure voor Hof Amsterdam berichtten we in het artikel Ipad toch geen computer.
Dit betreft een achterhoedegevecht, aangezien in het kader van de werkkostenregeling (WKR) het onderscheid tussen computers en telefoons niet meer van belang is. Sinds 2015 moeten alle werkgevers verplicht de WKR toepassen. Een Ipad mag ingaande 2015 belastingvrij worden verstrekt wanneer het apparaat voldoende noodzakelijk is voor de uitoefening van de dienstbetrekking van de werknemer (noodzakelijkheidscriterium).
Maar het ligt natuurlijk voor de hand dat de Belastingdienst haar overwinning in deze zaak de komende tijd gaat verzilveren in de vorm van naheffingen loonbelasting over oude jaren.
Waarvoor was het onderscheid ook alweer van belang? Een computer mocht belastingvrij worden vergoed of verstrekt als aannemelijk was dat het apparaat voor 90% of meer zakelijk door de werknemer werd gebruikt. Een bewijslast waaraan ten aanzien van Ipads, gezien de aard van (het gebruik van) het apparaat, in het algemeen erg lastig zal kunnen worden voldaan. De vergoeding of verstrekking van een (mobiele) telefoon daarentegen is al belastingvrij als aannemelijk is dat die voor 10% of meer zakelijk werd gebruikt.