Een deelnemer aan een loterij claimt in zijn aangifte inkomstenbelasting de aftrek van zijn inleg in de loterij.
ANBI
De deelnemer onderbouwt zijn aftrek met het argument dat de Belastingdienst de loterij heeft aangemerkt als een het Algemeen Nut Beogende instelling (ANBI). Giften aan een dergelijke instelling zijn aftrekbaar voor de inkomstenbelasting.
De zaak komt bij Rechtbank Zeeland-West-Brabant. Deze belastingrechter concludeert dat geen sprake is van een gift en zet een streep door de aftrek. De deelnemer krijgt tegenover de inleg in de loterij namelijk loten waarmee hij kans maakt op prijzen. De inleg is derhalve geen betaling uit vrijgevigheid, maar de vergoeding voor een tegenprestatie. Ook wanneer de deelnemer geen prijs wint.
Dit zou anders zijn wanneer de ontvangen loten slechts van bijkomstig belang waren of niet meer dan een symbolische (tegen)prestatie inhouden. Dat is volgens de rechtbank echter niet het geval.
Kerken
De deelnemer gebruikt verder als argument een vergelijking met kerkelijke instellingen. De aan kerken betaalde bijdragen zijn aftrekbaar en in ruil daarvoor wordt door de kerk de gelegenheid tot geloofsbelijdenis geboden. Verschil met de loterij is echter dat de bijdrage aan de kerk niet verplicht is; de kerk biedt de gelegenheid tot geloofsbelijdenis ook aan mensen die geen bijdrage betalen. Wie niet inlegt in de loterij heeft echter geen enkele kans op het winnen van een prijs.
Nog meer argumenten
Belanghebbende had nog wat meer argumenten. Zo verwijst hij naar de toelichting in de aangiftesoftware van de Belastingdienst, waarin wordt vermeld dat betalingen aan een ANBI aftrekbaar zijn. Ook is hij van mening dat het gelijkheidsbeginsel wordt geschonden omdat de aftrek van belastingplichtigen van wie de aangifte niet handmatig wordt behandeld, niet wordt gecorrigeerd. En hij is van mening dat de Belastingdienst het recht misbruikt, onder andere door de lange looptijd van de zaak.
Al deze argumenten worden door de Rechtbank opzij geschoven. Net als het betoog dat het tarief van de belastingrente te hoog is, aangezien de rechter volgens de wet recht moet spreken en niet over de innerlijke waarde of billijkheid van de wet mag oordelen.